1ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτου
2συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου
3και εξελθων περι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργους
4και εκεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσω υμιν
5οι δε απηλθον παλιν δε εξελθων περι εκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως
6περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλους εστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι
7λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα
8οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως των πρωτων
9και ελθοντες οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον
10ελθοντες δε οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειον λημψονται και ελαβον το ανα δηναριον και αυτοι
11λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου
12λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισους αυτους ημιν εποιησας τοις βαστασασι το βαρος της ημερας και τον καυσωνα
13ο δε αποκριθεις ενι αυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι
14αρον το σον και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως και σοι
15η ουκ εξεστιν μοι ο θελω ποιησαι εν τοις εμοις η ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμι
16ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι
17και αναβαινων ο ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις
18ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον εις θανατον
19και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα εγερθησεται
20τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου
21ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου
22αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα
23λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον τουτο δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου
24ακουσαντες δε οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων
25ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων
26ουχ ουτως εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαι εσται υμων διακονος
27και ος αν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται υμων δουλος
28ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
29και εκπορευομενων αυτων απο ιερειχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς
30και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες οτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας υιε δαυειδ
31ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημας υιε δαυειδ
32και στας ο ιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν
33λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων
34σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των ομματων αυτων και ευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω